In 2015 werd het specifiek statuut voor flexi-job werknemers in het leven geroepen. Via het systeem van flexi-jobs kunnen gepensioneerden en bepaalde werknemers tegen gunstige voorwaarden een centje bijverdienen, terwijl werkgevers op een flexibele en voordelige manier extra personeel kunnen inzetten op piekmomenten.
Het invoeren van het nieuwe statuut voor flexi-jobs in december 2015 bracht echter vragen met zich mee rond de vaststelling van het basisloon van flexi-job werknemers in het geval van een arbeidsongeval tijdens de uitoefening van de flexi-job.
Het KB van 05/07/2022 heeft hiervoor een nieuwe bepaling ingevoerd op basis waarvan het voor arbeidsongevallenverzekeraars voortaan duidelijker is hoe ze de vergoeding moeten berekenen. Het gaat specifiek over de vergoeding voor een arbeidsongeval die door de arbeidsongevallenverzekeraar wordt betaald.
Het basisloon voor flexi-job werknemers wordt uitsluitend vastgesteld wordt op grond van het gemiddeld loon van de maatpersonen (de werknemers die al meer dan een jaar hetzelfde werk doen in dezelfde onderneming als de flexiwerknemer die het ongeval heeft gehad).
Indien er geen maatpersoon tewerkgesteld is, wordt het basisloon berekend op basis van het loonbarema dat voor een werknemer met dezelfde beroepskwalificatie als de betrokkene. Daarbij wordt het barema voor een werknemer met één jaar anciënniteit gehanteerd, tenzij er in de onderneming een cao gesloten is met een hoger loonbarema of wanneer in de individuele arbeidsovereenkomst een hoger loon gehanteerd wordt. In die laatste gevallen wordt het desbetreffende barema of loon als basis gebruikt. Voor de berekening van het basisloon worden premies of gelijkaardige voordelen, onafhankelijk van het effectief aantal gewerkte dagen, ook in rekening genomen, evenals het dubbel vakantiegeld dat als loon wordt beschouwd.
Bron: KB van 05/07/ 2022 tot wijziging van het koninklijk besluit van 18 april 2000 tot vaststelling van de bijzondere regels van basisloonberekening voor de toepassing van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 op bepaalde categorieën van werknemers, BS 22 juli 2022.
