Om uitholling van belastinggrondslagen en kunstmatige winstverschuivingen tegen te gaan, heeft het OESO in het verleden het BEPS (Base Eorsion and Profit Shifting)-actieplan uitgewerkt. De implementatie van de actiepunten opgenomen in dit plan binnen de verdragsstaten wordt voorzien via een gecoördineerd instrument, namelijk het Multilateraal verdrag ter aanpassing van de dubbelbelastingverdragen of afgekort het MLI.
Als staten het MLI ondertekenen, kunnen de dubbelbelastingverdragen gewijzigd worden. Op deze manier kan de implementatie op een synchrone wijze verlopen. De ondertekening van het MLI heeft evenwel niet automatisch de wijziging van het dubbelbelastingverdrag tot gevolg.
Vooraleer de wijziging in het dubbelbelastingverdrag tussen twee staten uitwerking krijgt, moeten beide verdragstaten het MLI ondertekend hebben en het bilateraal belastingverdrag op de lijst plaatsen van verdragen die gewijzigd moeten worden door het MLI. Ten slotte moeten ze beide voor dezelfde concrete aanpassingen gekozen hebben (zie infra minimumstandards en maatregelen).
Minimumstandards en maatregelen
De verdragslanden zullen een aantal minimumstandards verplicht moeten invoeren ter bestrijding van belastingontwijking, zoals bijvoorbeeld een procedure voor onderling overleg.
Daarna zijn er ook een maatregelen voorzien, bijvoorbeeld het definiëren van de begrippen vaste inrichting, meerwaarden op aandelen van vastgoedvennootschappen, dubbel inwonerschap van rechtspersonen, …
Wat betekent dit concreet in België?
België heeft het MLI omgezet in een wet van 7 april 2019 en een lijst ingediend van 98 bilaterale belastingverdragen. Deze wet is evenwel niet onmiddellijk van toepassing op alle ondertekende bilaterale belastingovereenkomsten (zie supra). In de praktijk zal dit voor heel wat onduidelijkheid zorgen.
De FOD Financiën zal daarom in de toekomst voor elke belastingovereenkomst waarvoor ook de MLI van toepassing is, een samenvatting opstellen.
Op de website van OESO kan je alleszins een overzicht terugvinden per staat van de oplijsting van de bilaterale belastingverdragen en de eventuele maatregelen die genomen zijn.
Heeft deze wijziging door het MLI ook een impact op de loonberekening?
België verruimt door toepassing van het MLI het begrip ‘vaste inrichting’ tot “elke persoon die gewoonlijk de voornaamste rol inneemt dewelke leidt tot het sluiten van contracten die op routinematige basis worden gesloten zonder materiële wijzigingen door de onderneming en die in naam van de onderneming zijn gesloten.”
Door deze verruiming zal een vaste inrichting al vastgesteld worden louter als een persoon een belangrijke rol speelt bij het sluiten van contracten, zelfs als deze persoon het contract niet effectief sluit. Denk hierbij aan de commissionair die optreedt voor een principaal. Aldus zal thans de werkelijke economische realiteit bepalend zijn.
Ook bouw- en constructiewerkzaamheden worden als een vaste inrichting beschouwd indien de activiteiten op deze bouwwerf in het geheel een periode van 12 maanden overschrijden.
Als er sprake is van zo’n vaste inrichting, dan moet de 183-regel niet meer in acht genomen worden. De werknemers worden van rechtswege belast in het land waar de werken uitgevoerd worden.
Inwerkingtreding
Voor wat de bedrijfsvoorheffing betreft, is het MLI van toepassing op 1 januari nadat het instrument in werking is getreden in de verdragsstaat. Voor België betekent dit dat er een aantal bilaterale belastingovereenkomsten reeds vanaf 1 januari 2020 van kracht worden voor de berekening van de bedrijfsvoorheffing.
Derhalve is het aangewezen dat ondernemingen waarvoor de verruiming van het begrip vaste inrichting eventueel van toepassing is, zich tijdig voorbereiden.
Bron: Wet van 7 april 2019 houdende instemming met de Multilaterale overeenkomst ter implementatie van aan belastingverdragen gerelateerde maatregelen ter voorkoming van grondslaguitholling en winstverschuiving en met de verklarende nota, gedaan te Parijs op 24 november 2016, BS 18 juli 2019.
