Bij toepassing van tijdelijke werkloosheid heeft de werknemer indien de voorwaarden voldaan zijn recht op een tijdelijke werkloosheidsuitkering van de RVA. Indien naderhand blijkt dat de procedure door de werkgever niet correct werd nageleefd, zal er sprake zijn van ten onrechte betaalde uitkeringen.
Terugvordering uitkering
De wet in voege vanaf 1 januari 2023 (hiervoor was dit een tijdelijke maatregel) voorziet in de mogelijkheid voor de RVA om de ten onrechte betaalde bruto uitkeringen terug te vorderen bij de werkgever in plaats van bij de werknemer.
Loon werknemer
De werkgever is gehouden tot de betaling van het normale loon aan de werknemer voor de ten onrechte ingeroepen tijdelijke werkloosheidsdagen.
Aangezien echter de werknemer de uitkering van de RVA reeds ontvangen heeft, zal de werkgever het nettobedrag van de aan de RVA terugbetaalde uitkeringen inhouden op het nettoloon van de werknemer.
Dit netto gedeelte stemt overeen met het betaald bruto bedrag verminderd met de ingehouden bedrijfsvoorheffing.
Onlangs heeft de fiscus zich ook uitgesproken over de handelswijze indien de werkgever ervoor kiest om de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen niet of slechts gedeeltelijk terug te vorderen. De circulaire bespreekt de fiscale gevolgen van deze arbeidsrechtelijke regeling met impact op de inkomstenfiches.
Fiscale fiche 281.13
De uitbetalingsinstantie maakt in het jaar van betaling van de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen aan de werknemer een fiche 281.13 op met vermelding van de betaalde tijdelijke werkloosheidsuitkeringen en de ingehouden bedrijfsvoorheffing.
Wanneer de RVA de onterecht betaalde tijdelijke werkloosheidsuitkeringen bij de werkgever terugvordert dan maakt de RVA maakt voor het jaar van de effectieve terugbetaling door de werkgever een aparte fiche 281.13 op met vermelding van het bruto (bij de werkgever) teruggevorderde bedrag en in principe een negatief saldo.
De RVA vermeldt geen bedrijfsvoorheffing op deze fiche en informeert de FOD Financiën dat deze fiche opgemaakt is.
Fiscale fiche 281.10 (bedrijfsleiders: 281.20)
Op de werkgever rust een loonplicht zodat de werkgever voor de periode waarin zijn werknemer ten onrechte tijdelijke werkloosheidsuitkeringen verkreeg de normale bezoldigingen verschuldigd aan de werknemer moet betalen.
In principe betaalt de werkgever deze normale bezoldigingen uit aan de werknemer en maakt dan voor het jaar van uitbetaling een fiche 281.10 op met vermelding van de bruto belastbare bezoldigingen en de ingehouden bedrijfsvoorheffing.
De werkgever beschikt echter over de mogelijkheid om het nettobedrag van de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen die hij terugbetaalde aan de RVA in te houden op de aan de werknemer verschuldigde nettobezoldigingen.
Als de werkgever deze mogelijkheid benut, dan betaalt hij slechts het saldo van de bezoldigingen uit aan de werknemer.
De fiscale fiche 281.10 moet wel nog steeds de volledige bruto belastbare bezoldiging vermelden die de werkgever in principe verschuldigd is, zelfs wanneer er na inhouding van het aan de RVA betaalde nettobedrag geen effectieve netto uitbetaling meer aan de werknemer moet gebeuren.
Voordeel alle aard
Wanneer de werkgever het nettobedrag van de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen niet van de werknemer terugvordert, dan ontstaat er een voordeel alle aard in hoofde van de werknemer. De werkgever neemt dan immers de persoonlijke schuld van de werknemer aan de RVA ten laste.
Dit belastbaar voordeel moet op de fiscale fiche 281.10 vermeld worden. De fiscus heeft hiervoor een nieuwe lijn voorzien.
Als de werkgever het aan de RVA terugbetaalde bedrag slechts gedeeltelijk terugvordert van de werknemer, dan is het belastbare voordeel van alle aard gelijk aan het verschil tussen het aan de RVA terugbetaalde bruto bedrag en het bij de werknemer teruggevorderde bedrag.
Het voordeel van alle aard bedraagt dan slechts het verschil tussen het aan de RVA terugbetaalde bruto bedrag en het bij de werknemer verrekende nettobedrag. Concreet stemt dit dan overeen met het bedrag van de bedrijfsvoorheffing die ingehouden was op de tijdelijke werkloosheidsuitkeringen.
Voorbeeld circulaire
Een alleenstaande werknemer ontvangt normaal een bruto belastbare maandbezoldiging van 1.800 euro.
In november 2022 heeft hij enkel een netto tijdelijke werkloosheidsuitkering wegens overmacht ontvangen van 1.275 euro. Op de bruto belastbare tijdelijke werkloosheidsuitkering van 1.500 euro werd 225 euro bedrijfsvoorheffing ingehouden.
In januari 2023 stelt de RVA vast dat deze tijdelijke werkloosheidsuitkering ten onrechte werd uitbetaald en zij vordert het brutobedrag, zijnde 1.500 euro, terug bij de werkgever.
In februari 2023 betaalt de werkgever dit bedrag terug aan de RVA. De werkgever vordert niets terug van de werknemer en betaalt in februari 2023 de voor de maand november 2022 verschuldigde bezoldiging volledig uit.
Voor illustratieve doeleinden is in dit voorbeeld abstractie gemaakt van eventuele verschuldigde sociale bijdragen.
| Fiche 281.10 op te maken door de werkgever (inkomstenjaar 2023) | Extra te vermelden bedragen (bovenop de normale bezoldigingen betaald in 2023 en de daarop verschuldigde BV) | Berekening |
| Vak 6, a) | 1.800 euro | |
| Vak 6, e) | 1.500 euro | |
| Vak 6 Totaal: code 250 | 3.300 euro | 1.800 euro + 1.500 euro |
| Vak 20: code 286 | Ingehouden verschuldigde BV op 3.300 euro | Berekening van de BV op 1.800 euro & 1.500 euro volgens de bijlage III KB/WIB 92 voor 2023 |
Inwerkingtreding
Er zijn geen specifieke fiscale inwerkingtredingsbepalingen voorzien. Aldus kunnen we besluiten dat het van toepassing is van zodra er sprake is van een terugvorderingsvraag van de RVA.
Bron : Circulaire 2023/C/75 van 13 september 2023 over de terugvorderingen van onterecht betaalde tijdelijke werkloosheidsuitkeringen bij de werkgever, www.eservices.minfin.fgov.be
